Siedzę sobie u sereus i romantycznie się przytulamy, nastrój panuje niezwykle wzniosły.

sereus: O. Kabelek.

Zerkam w bok i faktycznie. Na ścianie wisi półka, na półce stoją książki i jeden samotny magnetofon.

sereus: Kabelek. Co on tam robi?
Ja (zgodnie z prawdą): Wisi.
sereus: No tak. Ale dlaczego?
Ja: Tego to ja już nie wiem.
sereus: No ale od czego on tam jest?
Ja (podejrzewając już podchwytliwe pytanie): Od magnetofonu?
sereus (z dziecięcym zadziwieniem światem): A rzeczywiście...

Przypominam, że rzecz się działa u NIEGO w domu.

Spędziłam dzisiaj pół dnia w garach. Najpierw z wielkim poświęceniem zmajstrowałam przepyszną lasagne, która została zeżarta ze smakiem. Potem z równie wielkim poświęceniem popełzłam piec słodkie bułki (straszna to franca była, bo drożdżowe ciasto i bardzo ciężko się wyrabiało). Wyciągnęliśmy z piekarnika pierwszą blachę, Serek przystąpił do konsumpcji. Ślęczę nad blachą, układając drugą porcję. Serek postanawia skomentować mój wytwór.

"Mogłaś dać więcej cukru..."

Teraz za mną łazi, przymila się i próbuje mnie chwalić. Naiwnie liczy, że nie wkleję notki na lja...

Wspinamy się na wyżyny romantyzmu.

Ja: (siedzę, majtam nogami, uśmiecham się promiennie i epatuję pozytywnymi emocjami>
sereus: (wchodzi do pokoju)
Ja: (radośnie) Kochasz mnie?
sereus: (podejrzliwie) Co zepsułaś?